Odstawienie

Kolejny miesiąc za nami (już mi się zaczynają mylić numery), w tym było wyjątkowo sporo nowości, Panna Lulu staje się istotą coraz bardziej rozumną.
Przede wszystkim panienka odstawiła się od piersi. To znaczy była w tym moja wina, ale twierdzę, że niewielka. Panna Lulu wypijała coraz mniej mleka, za to uzupełniała wodą z niekapka w ogromnych ilościach. Stwierdziłam, że to przesada, że jak chce sobie coś pić, to niech już pije mleko. Przez kilka wieczorów pluła i rzucała niekapkiem. Aż wreszcie załapała, zasmakowało jej i karmienie piersią się skończyło.
Panna Lulu od jakiegoś czasu rozpoznaje przedmioty. Nie nazywa ich - rozwój mowy jeszcze nie ruszył, za to przynosi nam zamówionego prosiaka czy misia. Czasem jej się oczywiście myli, czasem zabawą jest jedynie przyniesienie czegoś, ale przynajmniej jest czym zająć dziecko jak się spędza czas na przykład w toalecie i niekoniecznie cieszy z faktu, że maluch stoi tuż obok i najbardziej na świecie chce wskoczyć mamie na kolana.
Mamy też za sobą pierwszą próbę rysowania, udaną. Co prawda kredki co chwila lądowały w buzi, ale dzieło powstało.

Z niewielkich upierdliwości dnia codziennego Panna Lulu zaczęła otwierać szuflady. Otwieranie szuflad łączy się oczywiście z wyrzucaniem całej ich zawartości na podłogę. Niektóre szyflady musiały zostać zabezpieczone, bo o ile ciuchy mogę zbierać i wkładać z powrotem na miejsce, to kaszy i ryżu już niekoniecznie. Sporo mamy szuflad w domu.
W ogóle Panna Lulu robi się coraz bardziej samodzielna. Codziennie nad ranem ląuje w naszym łóżku, ale dzisiaj odmówiła (płaczem oczywiście). Nawet mleka nie chciała w naszym łóżku pić, dopiero w swoim się uspokoiła, napiła i usnęła. Kończy się pewna era, przytulać tyeż się nie chce jak kiedyś. Jak ja to przeżyję?