Rozmemłanie

Ogólnie się nie nudzę, nawet sama ze sobą. Częściej w towarzystwie… nudnym. Ale jakoś teraz kiepsko się zrobiło. Książki wszystkie przeczytane – te z domu. Do księgarni mi się nie chcę, poza tym drogo. Jakaś taka ociężała jestem. No w sumie to mam prawo – 8 miesiąc ciąży:) Ale wszystko już zaplanowane, prawie wszystko kupione… czekanie. Grać mi się nie chce, jeszcze od czasu do czasu włączę Cywilizację, ale jakoś się nie mogę przełamać, żeby zacząć grać w Wiedźmina. Wiem, że mnie wciągnie i nie będę mogła się oderwać przez jakiś czas. I nie mogę się zebrać, jak do jakiejś wielkiej roboty. Roboty mi po prostu brakuje, za długo na zwolnieniu siedzę… tylko że już bym nie miała siły.

No to blog… jako ratunek przed monotonią i rozmemłaniem. Jakieś obowiązki regularne:)

A miało być inaczej, miałam inny pomysł na blog.  Znalazłam kiedyś pamiętnik mojej mamy obejmujący końcówkę ciąży, poród i pierwsze miesiące mojego życia. Był koniec lat 70’, czyli tzw. późny Gierek i zgoła odmienne teorie wychowania i opieki nad dziećmi. Mając w ręku taką pamiątkę, a przed sobą wielgachny brzuch noszący mojego własnego potomka zdecydowałam się skonfrontować mamine zmagania te obecne i te sprzed trzydziestu lat. Chciałam pokazać różnice i podobieństwa macierzyństwa dwóch pokoleń. Niestety, mama pamiętnik zgubiła… nie ma… i dupa. Konfrontację pomysłów dzisiejszych i tych sprzed lat planuję, ale niestety już nie tak bezpośrednio.