wtorek, 6 listopada 2012

Gorączka piątkowej nocy

Zaplanowaliśmy sobie romantyczny wypad tylko we dwójkę, miała być kolacja, kino, klub - jak za dawnych dobrych czasów, albo nawet lepiej. Babcia uruchomiona, żeby zostać z uśpioną już Panną Lulu. Szykuję się, pindruję - z mężem przecież na randkę idę. Makijaż, ach jak dawno nie robiłam pełnego makijażu. Sukienka obcisła, seksowna. Jeszcze tylko pocałunek w czółko córeczki, tak przed wyjściem... Oo! ciepłe.
Już we Wszystkich Świętych Panna Lulu miała podwyższoną temperaturę. Pojechaliśmy na chwilę na cmentarz, bo stwierdziliśmy, że to jak spacer, a na spacer i tak byśmy przecież poszli. Potem obiad u teściów - Panna Lulu zwiedza zakamarki, szczęście, radość. Wieczorem już na cmentarz nie poszliśmy, ku mojej rozpaczy - uwielbiam wieczorne spacery po cmentarzach we Wszystkich Świętych, a w zeszłym roku też nie byłam:(
W nocy było trochę gorzej, bo w nocy temperatura z założenia rośnie. Panna Lulu budziła się kilka razy, dostawała pierś i szła dalej spać. Ale w piątek było już wszystko w porządku, więc się wypindrowałam i... się okazało, że jednak nie jest w porządku. Babcia została odwieziona do domu, rodzice zostali z maleństwem. Ja może bym się zastanawiała, ale Maciek po męsku zadecydował i dobrze zrobił. Panna Lulu budziła się bowiem co dwie godziny, piła, ssała, była niespokojna. Temperatura przekroczyła 38 stopni, niestety nie miałam czym jej zbić, muszę się zaopatrzyć w jakiś specyfik przeciwgorączkowy. Zimny okład na czole spotykał się z buntem.
Oprócz temperatury żadnych dodatkowych objawów: kataru, kaszlu, kichania, wysypki, biegunki, czy wymiotów... podejrzenie padło więc na zęby - czwórki tym razem.
W sobotę było już dobrze, niedziela przebiegła bez zakłóceń tylko bez smoka nie dało się ani chwili wytrzymać, ciągle am i am dało się słyszeć. Postanowiłam więc nie ciągać Panny Lulu po lekarzach. Wiadomo co można w kolejce do pediatry w sezonie grypowym podłapać?
Od wczoraj za to marudę mamy w domu, łapska do buzi i w ryk. Nosić trzeba, przytulać. W nocy krzyki, płacz, matka lula i zasypia na stojąco, dziecko nie pozwala sobie posmarować dziąseł (opuchniętych, już czuć ząbki), wyje. Półtorej godziny walki o sen, biedactwo moje maleńkie. Przynajmniej diagnoza potwierdzona.
Podobno kły są jeszcze gorsze.    

1 komentarz:

  1. U nas też czwórki dają o sobie znać, na szczęście bez gorączki. Zdrówka życzymy i żeby zebole nie męczyły aż tak bardzo!

    OdpowiedzUsuń