Szalona odwaga

No i stuknął panience kolejny miesiąc - 22. Dużo się w tym miesiącu wydarzyło, między innymi wakacje nad morzem, które zrobiło na Pannie Lulu ogromne wrażenie. Szalała w ogóle nie oglądając się za rodzicami, śmiała się do rozpuku, uciekała falom, biegała, zaglądała ludziom za parawany, zabierała dzieciom zabawki. Trzeba było pilnować, namawiać, po dobroci tłumaczyć, że niekoniecznie, że trzeba oddać, że to społecznie nieakceptowalne (myślicie, że zrozumiała?). Zakochała się w plastikowych placach zabaw, w zjeżdżalniach, domkach i bujaczkach, a inne dzieci to już był absolutny szczyt szczęścia. Mieliśmy taki plac przed pensjonatem i nie było rady - po każdym spacerze musieliśmy tam spędzić co najmniej pół godziny. W ulubionej smażalni trzeba było siłą odciągać, dobrze chociaż, że na rybkę chętnie przychodziła. Jedzenie na wakacjach ograniczało się do ryby i buły, trochę skubnęła marchewki, trochę czereśni, trochę groszku, ale ogólnie owoce i warzywa "nieeeeeee". Spędzało mi to sen z powiek.W piasku oczywiście też były zabawy, co dawało chwile wytchnienia, bo panienka siedziała na miejscu, nie trzeba było ganiać.

Poszerzył się Pannie Lulu słownik. Przede wszystkim zaczęła budować proste zdania: "mama oć", "tata sio", "baba daj", "daj kap kap" itp. Zaczęła też odmieniać, niektóre rzeczy są: "mami", "tati", "babi", "dzidzi". A nowe słowa to na przykład:
- buła - ulubiony przysmak nadmorski, najlepiej żeby to był paluch z makiem (po powrocie do domu zaczęłam piec bułki, bo niekoniecznie ufam kupnym)
- ka-zik - dwumiesięczny syn przyjaciół, z którymi byliśmy nad morzem, Kazik był dla Panny Lulu bardzo ciekawym zjawiskiem, Kazia nie wolno było sypać piskiem - "kazia nie" mówiła panienka podchodząc do malucha
-mo - morze
- diół - dół, oczywiście wykopany w piachu, najlepiej z wodą
- siok - woda już nie wystarcza, musi być sok i to już od rana, co panienka sygnalizuje krzykiem, a ponieważ jest świadoma, że mama wie co oznacza ów "siok" nie da się oszukać (obecnie soki wszelkie zostały zastąpione domowymi kompotami)
- siusiu - już nie "siii", oznacza zarówno siusiu jak i kupkę, najczęściej niestety po fakcie
- aaa - spanie, wczoraj Panna Lulu zakomunikowała "dzidzia aaa" po czym poszła do łóżeczka i po chwili zasnęła
- gaga - rana, panienka oparzyła się dość paskudnie w łapkę (kadzidłem na komary) i choć na szczęście krótko cierpiała, to wszem i wobec pokazywała "gagę" sugerując, że trzeba podmuchać.
Miała Panna Lulu w tym miesiącu liczne kontakty ze zwierzakami. Dwa razy byliśmy w zoo ("zio"), raz nad morzem, raz po powrocie. zwierzątka robiły raz większe raz mniejsze wrażenie. Fajne były małpy i sępy, ale najfajniejsze inne dzieci i place zabaw.
Kilka dni temu wymontowaliśmy panience jedną ściankę łóżeczka i dzięki temu panienka ma pełną wolność i swobodę. Na szczęście objawia sie to tym, że sama się tam kładzie i daje znać, że jest już śpiąca, raczej nie ucieka (chyba, że przychodzi się do mnie przytulić), czasem spada (bo to nocna wiercipięta jest), ale zamontowaliśmy jej dodatkowy szczebelek (do podtrzymywania przewijaka) i jest lepiej.
Sukcesów nocnikowych na razie brak, czasem coś tam zasygnalizuje, ale najczęsciej nie ma do tego głowy - przecież tyle się dzieje. Oststnio też lepiej zasypia, więc nie ma akcji "siusiu" przed snem.
A z wieści ciążowych - nie mam czym oddychać, miewam zgagi i nie odstępuje mnie ochota na owoce. Czuję się jak w końcówce ciąży z Panną Lulu, a to przecież jeszcze dwa miesiące do rozwiazania. Ciężko... oj ciężko...