Ekonomiczne ekorodzicielstwo

Oczywiście można wydawać kupę forsy na eko-gadżety, mieć najdroższe pieluszki wielorazowe, dziesiątki chust do noszenia malucha i kupować biodegradowalne nocniki za 150zł. Można też być bardzo oszczędnym ekorodzicem i nie mam tu na myśli jedynie oszczędzania wody, czy prądu.

Pieluszki wielorazowe są znacznie tańsze od jednorazowych, zwłaszcza jeżeli zdecydujemy się na otulacz i wkłady bawełniane, tetrowe i kilka chłonnych (np. bambusowych). Przy założeniu, że dziecko będzie pieluchowane przez 2 lata wielorazówki będą nas kosztować ok. 25zł miesięcznie (choć trzeba się przygotować na jednorazowy wydatek rzędu 600zł), a jednorazowe minimum 100zł (w zależności od firmy – w sumie 2400zł). Jeszcze tańsza jest naturalna higiena niemowląt, w której rodzic podtyka nocnik już noworodkowi, kiedy widzi oznaki zbliżającego się wypróżnienia.

Znacznie oszczędniejsze jest również karmienie piersią. I jakie wygodne – nie trzeba podgrzewać, rozrabiać, sterylizować butelek. Poza tym jest to najzdrowsze jedzenie, jakie można dać maluchowi. Podczas rozszerzania diety nie sięgamy po słoiczki, tylko sami gotujemy dla malucha dzięki czemu dziecko dostaje znacznie bardziej wartościowy posiłek. Niestety nie powinniśmy używać pierwszych lepszych warzyw i owoców tylko szukać tych ekologicznych (z certyfikatami). Jeszcze nie rozszerzam diety Pannie Lulu, ale powoli wgryzam się w temat i wydaje mi się, że cenowo wyjdzie to porównywalnie jakbym karmiła słoiczkami. Może uda mi się znaleźć w okolicy jakieś gospodarstwa, które mimo, że nie mają certyfikatów nie używają nawozów sztucznych i pestycydów. Poza tym od wiosny uruchamiamy własny ogródek:)

Wstyd się przyznać, ale kupiłam Pannie Lulu tylko 3 body, cała resztę ciuszków dostała po dzieciach znajomych, albo jako prezenty. Ubranka używane są  nie tylko tanie, ale również bardzo zdrowe. Wielokrotne pranie wypłukało z nich chemikalia używane w produkcji.

Myśleliśmy również nad używanym wózkiem, ale taki, który nam się podobał był w drugim końcu Polski, więc zrezygnowaliśmy. Baliśmy się, że może być uszkodzony i bez obejrzenia go nie chcieliśmy się decydować. Wózek wylądował więc jako numer jeden w liście do Św. Mikołaja:) Ale ten nasz wózek to spacerówka, nie chcieliśmy gondoli. Na razie spacery Panna Lulu odbywa w chuście. Jest jej ciepło i miło, jest przytulona do jednego z nas, buja się w rytm naszych kroków. Wyszliśmy z założenia, że jest za mała, żeby ją tak izolować.

Oczywiście nie może obyć się bez zabawek. Zabawki są różne – kupione (nabyłam kilka zabawek ekologicznych – nie mogłam się powstrzymać), po dzieciach znajomych i prezenty. Ma Panna Lulu również kilka zabawek super ekologicznych, czyli robionych własnoręcznie przeze mnie. Miałam w ciąży ochotę na robienie takich rzeczy i powstały między innymi szmaciane misie, lalki i koty.