Zęby, zębiska

Od mniej więcej dwóch miesięcy wszystkie przejawy marudzenia Panny Lulu zrzucaliśmy na ząbkowanie. Okazywało się, że to wcale nie to, że Panna Lulu nie chce spać, albo wręcz przeciwnie – bardzo chce (problem polegał na tym, że w obu przypadkach zachowywała się podobnie). Już dawno kupiłam żel łagodzący na dziąsła i kilka razy smarowałam dziwiąc się, że nic nie pomaga. Będąc u pediatry kazałam lekarce zaglądać do maluszkowego pyszczka i nic.

Więc zrezygnowaliśmy ze zrzucania wszystkiego na te wstrętne zębiska. Od czasu do czasu macałam tylko dziąsła Panny Lulu, coś tam twardego niby było… ale to przecież jeszcze długo…

A tu nagle, ni z gruszki ni z pietruszki – macam i… ząb. Przebił się niewiadomo kiedy, bez szczególnych perypetii. 

Z drugim, co to się przebił dwa dni później było już gorzej. To znaczy nie wiadomo czy z nim, bo Panna Lulu po prostu obudziła się w nocy rozbawiona i wcale nie chciała dalej spać. My chcieliśmy, więc próbowaliśmy ją usypiać… i była awantura.

No i mamy dwa zęby – dolne jedynki. Wszystko przez to rześkie górskie powietrze:) Czekamy na następne, bez niecierpliwości. Chociaż zdaję się, że idzie górna lewa jedynka... tak, tak to na pewno to, bo Panna Lulu jakaś taka marudna ostatnio:)